[et_pb_section bb_built=”1″ admin_label=”section”][et_pb_row admin_label=”row” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial”][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text background_layout=”light” text_orientation=”justified” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.0.92″]
ADHD, zo veel meer dan een mode verschijnsel, maar wat is het dan wel?
Al vanaf het begin van mijn praktijk heeft ontwikkelingsproblematiek bij kinderen mijn aandacht. Dit is iets waar ik me nog steeds in blijf verdiepen. Hoewel je haast zou denken dat je kind op de basisschool er niet meer “bij hoort” als het geen label heeft, wil dat niet zeggen dat je er overheen kunt stappen. Bij een collega orthomoleculair opleidingsinstituut lees ik dat het te maken heeft met neurotransmitters, maar dat vind ik te kort door de bocht. Want oorzaak en gevolg zijn volgens mij net omgedraaid, daarom hieronder mijn visie.
ADHD vaker dan vroeger?
Ik denk dat er meer aandacht voor is, vooral door scholen. Dat heeft misschien wel meer te maken met de druk die er in het onderwijssysteem is, dan dat het de kinderen betreft. Maar daarmee alleen ben je er niet. Nu snap ik wel de leerkrachten aan de ene kant. Immers, als je vooral moet scoren op CITO uitslagen als school en je hebt kinderen in de klas die minder presteren dan je verwacht omdat ze snel afgeleid zijn, en je hebt gehoord dat er medicatie is die het als sneeuw voor de zon oplost, dan zul je natuurlijk snel de ouders adviseren om dit wondermiddel ook aan de kinderen te geven.
De bijwerkingen, daar wordt minder overgepraat. En het kan aan mij liggen, maar bijna elk kind dat getest wordt op ADD of ADHD, krijgt ook daadwerkelijk die diagnose. En ik heb in mijn praktijk gezien, dat als je kijkt naar de oorzaak die in dat geval eigenlijk veel meer lag in de huiselijke sfeer, de problemen binnen twee maanden opgelost waren zonder dat er een neurotransmitter probleem was dat opgelost moest worden.
Bijwerkingen methylfenidaat
Dopamine leverancier of dopamine /serotonine/epifyse verstoorder?
Misschien wel al bekend, maar ik wil de bijwerkingen toch nog graag benoemen zodat ik ze kan uitleggen. Dan is duidelijker dat het eigenlijk geen neurotransmitter probleem is. Overigens, een neurotransmitter, is een boodschapstofje van de hersenstofwisseling. Bij ADD of ADHD gaat het dan om dopamine maar misschien gaat het eigenlijk wel meer om serotonine (het “lekker in je lijf zit” hormoon zeg maar). Methylfenidaat zorgt ervoor dat je zenuwcellen langer met de dopamine doen, zodat het net is alsof je meer dopamine hebt. Het valt onder de opiaten. Op zich al gek dat dit een medicijn genoemd mag worden.
Dat dopamine eigenlijk veel te maken heeft met serotonine blijkt wel uit de bijwerking dat het de slaap verstoord. Er zijn vaak hoge hoeveelheden melatonine nodig om te zorgen dat de kinderen de slaap kunnen vatten. Wat ik een veel verontrustender bijwerking vind, is dat het de geslachtsontwikkeling vertraagd. Dat wordt geregeld door de epifyse, ook wel de pijnappelklier genoemd. Voor dit verhaal is dit vooral het centrum in je hoofd dat je dag-nachtritme en je geslachtsontwikkeling reguleert. Daarnaast kan methylfenidaat je hartritme verstoren. Toch wel een erg belangrijke functie!
En hoewel sommige ouders dat niet de meest erge vinden, het kan de eetlust erg verlagen en de lengtegroei vertragen. Er zijn daarnaast veel onderzoeken die aangeven dat er grote kans is dat op langere termijn de hersenontwikkeling verlaagt. Als dat geen reden is om de medicatie te stoppen. Want dat is toch het paard achter de wagen spannen?
In Frankrijk gebruiken ze geen methylfenidaat
Gezinsondersteuning als therapie
In tegenstelling tot bijv. Engeland en Nederland vliegen ze het in Frankrijk heel anders aan. Daar zien ze het als een familie iets. De behandeling is daarom om het hele gezin te begeleiden met ondersteuning, vooral gedragstherapie, maar dus met de ouders erbij. Het is niet alleen het kind dat begeleid wordt of dat bestempeld wordt als “anders”.
De effectiviteit van de therapie is eigenlijk ook wat komt uit het onderzoek wat al jaren gebeurde voordat methylfenidaat in grote mate werd gebruikt.
- Uit onderzoek blijkt dat als je kinderen helpt dit op lange termijn effectiever is dan medicatie, of therapie met medicatie.
Toen er uit een onderzoek kwam dat medicatie op korte termijn snel resultaten gaf, zijn de medici overstag gegaan. Daarvoor waren ze vaak erg terughoudend vanwege de bijwerkingen, terwijl nu het tegenovergestelde lijkt. En dat kan ik niet rijmen, want de bijwerkingen zijn niet minder geworden ook al is er nu meer kennis. En op de langere termijn zijn de voordelen niet beter dan therapie/ondersteuning volgens de studies uit hun eigen vakgebied.
Wat is ADHD dan wel?
Ik zie het als een compensatiemechanisme van het lichaam. Uit dopamine kan je lichaam noradrenaline en adrenaline maken, het is naast een functionele stof ook gewoon een voorloper stof, gemaakt uit het aminozuur tyrosine, wat ook nodig is voor de aanmaak van je schildklierhormoon, dat heeft ook te maken met je energie. Daar adrenaline te maken heeft met overleving in stress, zal dit stofje altijd voorrang krijgen op dopamine.
Dus bij veel behoefte aan adrenaline, wat eigenlijk niet meer is dan een stof die zorgt dat er energie vrijgezet wordt voor een vlucht, vecht of onderduik reactie, zal de dopamine verlaagd worden zodat er adrenaline uit gemaakt kan worden.
Dat dit gepaard gaat met noradrenaline, verantwoordelijk voor het signaleren van gevaar, ook gemaakt uit dopamine, is ook logisch. Immers, als je in gevaar bent, hoor je veel beter te horen, te zien, te ruiken, te voelen, te proeven, etc. want je wilt weten of er misschien ook nog meer gevaar dreigt. Dus dat je dan veel gemakkelijker afgeleid bent en je minder kan concentreren op een vaak niet interessant vak op school, dat is voor mij niet meer dan logisch. Ken jij ook van die kinderen die op school niet geconcentreerd zijn, maar thuis uren kunnen bezig zijn met 1 ding, zolang het ze maar interesseert? Dus het is dan geen kwestie van zich niet kunnen concentreren, maar kennelijk is dan de noodzaak om meer noradrenaline en adrenaline hoger dan dopamine. En daar zal je naar moeten zoeken.
Spijsverteringsproblemen
Dat is helaas niet zo makkelijk. Sommige kinderen hebben spijsverteringsproblemen, waardoor ze nooit tot rust komen intern. Bij anderen zijn er problemen in de huiselijke relatiesfeer. Dit kan variëren van een pa of ma die hard werkt en daarom voor het gevoel van het kind “afwezig” is, tot aan kindermishandeling of erger. Het is wel zo dat deze kinderen vaak al van jongs af aan als gevoelig worden bestempeld. Dus het is vaak een combinatie van meerdere dingen.
Alleen supplementen of medicatie voor het verhogen van dopamine vind ik daarom een kunstfout. Ik pleit daarom voor een begeleiding die alle aspecten meeneemt, van een over actief immuunsysteem tot aan zekerheid en veiligheid door meer lichamelijk contact tussen de ouders en de kinderen door middel van massage op de rug. En vooral verlagen van de noodzaak van adrenaline.
Adrenaline is, zoals net gezegd, een stof die zorgt voor energie voor een stressreactie. Dus misschien is hyperactiviteit niets anders dan ervoor zorgen dat je door beweging meer adrenaline aanmaakt en er dus meer energie naar je hersenen gaat. Dit onderdrukken is dus misschien wel zorgen dat het nooit beter kan worden.
Ik weet dat veel ouders, uit liefde voor hun kind overgaan tot het gebruik van medicatie ondanks de bijwerkingen. De angst is namelijk dat hun kind verhoogde kans heeft op drugsverslaving, alcohol misbruik, gameverslaving etc. Iets wat je natuurlijk bijna koste wat het kost wilt voorkomen.
Oorzaken aanpakken
Maar mijn vraag is, is die kans er ook als je de oorzaken aanpakt? Ik denk van niet. Het vergt meer van het gezin om dit gezamenlijk aan te pakken, want dat betekent dat er misschien meer moet veranderen dan alleen maar je kind of de voeding van je kind (denk aan het RED dieet van Lidy Pellser). Er zal gekeken moeten worden naar alle gezinsleden en naar de omgeving. Dat is zeker niet makkelijk of soms niet mogelijk gezien de financiële situatie. Maar symptomen onderdrukken op een natuurlijke manier of via medicatie vind ik zonde voor je kind. Met name voor de langere termijn. Bijna altijd hebben deze kinderen een speciale gave of uniek talent en dat je dan met medicatie onderdrukt.
Vaak zijn er meerdere mogelijkheden zonder dat een ouder van baan moet veranderen bijv. Kom alsjeblieft verder kijken als je denkt dat je kind ondersteuning kan gebruiken.
[/et_pb_text][et_pb_cta _builder_version=”3.0.71″ title=”Contact met Monique” button_text=”Therapie” button_url=”https://praktijkmonique.nl/kpni-en-naet-behandelingen/” url_new_window=”on” background_color=”#c83a8e” use_background_color=”on” background_layout=”dark” border_style=”solid” custom_button=”off” button_letter_spacing=”0″ button_icon_placement=”right” button_letter_spacing_hover=”0″]
Herken je iets in dit artikel en zou je contact willen? Dat kan natuurlijk.
[/et_pb_cta][et_pb_text _builder_version=”3.0.92″ background_layout=”light” text_orientation=”left” border_style=”solid” module_alignment=”left”]
ADHD: ervaringen van anderen
Hieronder vind je verwijzingen naar ervaringen van anderen. En ik hoop dat ik hier nog veel meer mensen mee mag helpen.
[/et_pb_text][et_pb_portfolio _builder_version=”3.0.71″ include_categories=”77″ show_title=”on” show_categories=”off” show_pagination=”off” fullwidth=”off” zoom_icon_color=”#72b2b5″ hover_overlay_color=”rgba(255,255,255,0.9)” background_layout=”light” border_style=”solid” title_line_height_last_edited=”on|” caption_font_size=”18″ use_border_color=”on” border_width=”3px” title_line_height=”1.9em” border_color_all=”#ffffff” border_width_all=”3px” border_style_all=”solid” /][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]